Θα φύγω..
κοντοζυγώνει η ώρα
θα φύγω
για το μεγάλο ταξίδι
του αλύτρωτου έρωτα
λυπημένο φεγγάρι
μελαγχολικό φως
γυμνές γυναίκες
με σταγόνες οργασμών στα στήθη
χορεύουν γύρω από στήλες
επιθανάτιων επιγραφών
<<δεν έζησε>>
<<δεν πρόλαβε να ζήσει>>
<<εδώ οι οδοιπόροι του έρωτα
μεθύσαν από κόλαση>>
αταξίδευτος του κορμιού σου
τρυγίζω την λύπη..
Την αθέατη
θέλω να δω πλευρά του φεγγαριού
τούτη η γλύκα της πανσέληνου
πολλή πίκρα με ποτίζει
ίσως εκεί
πάνω στα βράχια του αδύνατου
σε συναντήσω
στα βαθιά σκοτάδια μέσα
της απουσίας σου
στις χούφτες μου
να κλείσω απαλά το πρόσωπό σου
στον λαιμό σου
ένα φιλί του άκρατου έρωτα να αφήσω
σύγκορμοι από ανατριχίλα
να ορμήξουμε στις άγνωστες θάλασσες
του πόθου μας
γεμάτοι λαγνεία
να ξαναγαπήσουμε την ΖΩΗ..
