..σε ένιωσα
να στέκεις πίσω μου
να κοιτάς πάνω από τον ώμο μου
μέσα στο μακρύ μάυρο σου φόρεμα
είχες τα μάυρα σου μαλλιά λυτά στους ώμους
καθισμένος εγώ σε μια καρέκλα
μπρος σε ένα άδειο τραπέζι
μέσα σε ένα έρημο δωμάτιο
με μια λευκή κόλα μπροστά μου
προσπαθούσα να περιγράψω αναμνήσεις
μέσα σε ομίχλη οδύνης
σαν τον απόηχο ήταν ενός βιολιού
που ματώσαν οι χορδές του
παραφωνία ζωής..
τότες ένιωσα το χέρι σου στον ώμο μου
έσκυψες και με φίλησες
η αμφιτρίτη με μιάς
γαλήνεψε την θάλασσα μέσα μου
κοντσέρτο για μας είπα
ζωή στην ζωή μας
έγραψα με κεφαλαία
"ΘΑ ΣΕ ΒΡΩ"
"ΘΑ ΣΕ ΒΡΩ"
"ΘΑ ΣΕ ΒΡΩ.................."
